❝głosy❞

słyszę głosy w swojej głowie

jesteś szalony, pewnie odpowiesz

a ja się tylko uśmiechnę psychicznie

i ostrze w serce ci wbiję 

znów stoję nad przepaścią

one nakłaniają mnie do skoku

mówią jak to dobrze będzie

gdy stąd w końcu zniknę

jasna cholera

siły tracę

boże dopomóż

wrzeszczą płaczą i błagają

a ja im nie mogę pomóc

głosy mówią co innego

kręcą kłamią umierają

one pragną mojej śmierci

lecz ja pragnę tylko twojej

błagam zacznij mnie ratować

nim utracisz mnie na zawsze

głosy żyją mą udręką

śmieją niszczą bawią

myślą sobie że ja winny

życia które ich spotkało

już nie mogę mówię szczerze

pomóż mi tak ślicznie proszę

gdzieś ty jesteś

mój ty panie

coś mnie stworzył?

nie bój się krwi na moich dłoniach

ani ostrza w mej kieszeni

pistoletu w moich nogach

czy też ciała w mych ramionach

to nie była moja wina

tak słodko cię zapewniam

o mej pięknej niewinności

to one mi kazały

te przeklęte martwe głosy

które mnie opuścić nie chcą

ich winien powinieneś

słyszę głosy w mojej głowie

zabij jego, mówią właśnie

a ja powstrzymać się nie mogę

i ładnie prosić cię jestem zmuszony 

oddaj mi się cały

zanim ja 

się oddam 

im

a wtedy powstaniesz

i staniesz się bogiem

potężnym dyktatorem

świata naszego

umieraj

panie